بررسی رابطه حمایت اجتماعی درک شده با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در جانبازان شیمیایی استان ایلام سال ۹۲-۹۱

زمینه و هدف: حملات شیمیایی در جنگ می تواند آسیب های کوتاه مدت و بلند مدت فردی، خانوادگی و اجتماعی بر جای گذارد و روابط اجتماعی آسیب دیدگان را نیز در مقایسه با مردم عادی محدود نماید. لذا هدف از این مطالعه، بررسی رابطه حمایت اجتماعی با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در جانبازان شیمیایی استان ایلام در سال 92-1391 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی کلیه جانبازان شیمیایی سطح متوسط و شدید تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران استان ایلام به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسشنامه های استاندارد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (خانواده، دوستان، افراد مهم) جمع آوری گردید. ابزارها از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار بودند. معیار ورود درصد جانبازی با سطح متوسط و شدید و توان جسمانی کافی جهت پاسخگویی به سؤالات و معیار خروج نیز عدم همکاری فرد و نداشتن سکونت دائم در استان ایلام بود. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها توسط نرم افزار آماری spss ویرایش 20 و با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: اطلاعات 239 جانباز مورد بررسی نشان داد که کلیه آنها مرد و میانگین سنی آنها 8.87± 51.17 بود و بین تمامی زیر مقیاس های حمایت اجتماعی با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و زیر مقیاس های آن ارتباط معنادار وجود داشت (0.05p<) و از بین ابعاد حمایت اجتماعی، حمایت دوستان بالاترین همبستگی (0.391r=) و حمایت افراد مهم کمترین همبستگی (0.367r=) را با رفتارهای ارتقاء دهنده نشان داد. کل مدل های رگرسیونی بین زیر مقیاس های حمایت اجتماعی با ابعاد رفتار ارتقاء دهنده سلامت معنادار بودند. بحث: بین حمایت اجتماعی بویژه حمایت دوستان با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ارتباط وجود دارد لذا در طراحی برنامه های آموزشی توصیه می شود تا از دوستان به عنوان یک منبع حمایتی استفاده شود.